CAHİT ÖZEL KİMDİR?
Cahit Özel 1 Mayıs 1961 tarihinde Bilecik / Bozüyük / Karaçayır Köyünde doğmuştur. Ailesi ile birlikte çocukluk yaşlarında –kendi memleketi olarak göreceği ve sevdalanacağı – Kütahya’ya göç etmiştir. Çocukluğu ve gençlik yılları Çelebi Mahallesi’nde ve Yeni Mahalle’de geçmiştir. Lise yıllarından itibaren dönemin Ülkü Ocakları (Ülkücü Gençlik Derneği) teşkilatlarında ve yönetimlerinde yer almıştır. 12 Eylül 1980 Askerî Darbesi ve öncesinde ülke ve ülkü sevdasıyla Türk Milletinin mukaddesatında söz ettirmeme kavgalarının içinde bulunmuş, askerî mahkemelerin verdiği hüküm ile 3 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmış, mahpushaneyi Taş Medrese olarak görenler arasına katılmıştır.
Devamında eşi Ülkü Hanım evlenmiş, Alperen ve Cansu adlı iki güzel çocuğun babası olmuştur. Down sendromlu olarak dünyaya göz açan kızı Cansu; yakın arkadaşlarının deyimiyle onu bambaşka bir Cahit Özel haline getirmiştir. Engellilere yönelik tüm sivil toplum kuruluşlarının yanında olmuş. Engelli bir bireyin, sosyal etkinliklere katılacağı, sosyal hayatın içinde olabileceği bir rehabilitasyon köyü oluşturma hayalini her fırsatta dile getirmiştir.
Cahit Özel’in bir diğer gayreti ömrünü verdiği şehrin futbol kulübü olan Kütahyaspor adına olmuştur. 2002 ve 2021 dönemlerinde Kütahyaspor Başkanlığı görevini üstlenmiştir. Şehrin ortak paydası olan Kütahyaspor sevdasını son nefesine kadar sürdürmüştür.
6 Ekim 2021 tarihinde üst üste yakalandığı hastalıklara yenik düşerek aramızdan ayrılmıştır. Samimiyeti, babacanlığı, cömertliği ve içtenliği ile taraflı tarafsız herkesin sevdiği – saydığı Cahit Abisi olmuştur.
CAHİT ÖZEL Özel Çocuklar Topluluğu; Kütahya’da engellilere yönelik tüm projelerin gönüllü destekçisi olan merhum Cahit Özel’in adını yaşatmak ve özel (engelli) çocuklarımız adına sosyal etkinlikler, sosyal sorumluluk projeleri gerçekleştirmek amacıyla kurulmuştur. Bu dünyadan bir CAHİT ÖZEL geçti. Rahmet olsun.
Dava arkadaşı Yusuf Ziya Akdoğan’ın yorumuyla…
Cahit ÖZEL
Bir güzel adam...
Ayrı ayrı yerlerde yaşarken
inanmanın, adamlığın ve adanmışlığın gereği
zor yerlere düşmüş ve kader bizi bu zor yerlerde karşılaştırmıştı.
Candan, samimi, naif ve mütevazı bir yiğit kardeşti.
Bulunduğumuz yerde birbirimizle irtibatımızı o sağlıyordu...
Zor yıllardı.
Ve o yıllarda kardeşlerimiz ve dostluğumuz pekişmişti.
Tanışmış kardeşten öte can içre can kardeş oluştuk.
Yıllar bizi çeşitli yerlere savurduğunda
hepimiz hayat gazilerine dönüşmüştük.
Sıkıntılıydı vaziyet...
Askerlik, iş, eş, aş kavgası
amansızca devam ediyordu.
Birbirimizi arıyor, soruyor, anlıyor, dertleşiyorduk.
Hele telefonda yaptığı dayılanmalar, şakalar, hatıralar
uzaktan da olsa moral kaynağı oluyordu.
Uzun yıllar Ankara’da çalıştı.
Turizm ve otelcilik konularında gayet faaldi.
Termal turizm alanında çok güzel çalışmalar yapmış ve
kader arkadaşlarını ağırlamayı vazife bilmişti kendine.
Bir saatlik mesafede olması hasebiyle sık görüşürdük.
Şahidiz ki: Dünya’ya tamah etmedi.
Paylaşmayı bildi.
Başına gelen her olumsuzluğu
"kader"cihetiyle değerlendirdi.
Pek çok kimsesizin kimsesi idi...
Hani bir büyüğümüzün dediği gibi
"Gelip geçerken dünyadan bir anlık bakış fırlatıp geçti".
Gitti.
Mütevekkildi.
Paylaşımcıydı.
Arkadaslarını öz kardeşinden ayırt etmezdi.
Ve bir gün ALLAH ona bir melek nasip etti.
"CANSU" isimli bu melek Cahit’in dünyasını değiştirdi.
Niçin dünyada olduğunun farkına daha iyi vardı.
Adeta dünyası CANSU oluştu.
Ve Cahit Cansu’nun en sevdiğiydi...
Müthiş bir baba kız profili çıktı ortaya.
Kızdıklarına kızmıyor,
ele geçirmeye çalıştıklarından vazgeçiyor
ve Dünyasının merkezine Cansu’yu koyuyordu.
İnsanlar arasındaki tartışmalara gülüp geçiyor,
dünyevî hırslarını toprağa gömüyordu.
Bir dönem Belediye Kütahya spor başkanlığını yaptı.
Futbol dünyasının acımasızlığı da çok yordu Cahit’i.
Bir zaman sonra rahatsızlandı Cahit’imiz…
İlaçlar, bitkisel tedaviler, bio-enerji uygulamaları cevap vermedi.
Sevenleri bir an olsun yalnız bırakmadı onu bu zor günlerinde
Bırakmadı
Bırakmadık.
Ve bu güzel adam gibi adamı,
merhametli adamı,
naif adamı;
yaşadığı fırtınalı hayattan sonra tıp fakültesinde
bir gecede kaybettik...
Engelli dostu bu güzel insanı
muazzam bir kalabalıkla köyüne götürüp sonsuzluğun sahibine gönderdik.
Cansu’muzun ölüm karşısındaki inanılmaz dirayeti ve tavırları öte dünyalara götürdü bizleri
İnanıyorum mekanı Cennet’tir kardeşimin...
Ondan geriye hayatımızda koskoca bir boşluk kaldı...
Rahmet olsun Cahit’ime...
Kardeşime...
Yusuf Ziya AKDOĞAN